‘Ik groeide niet op in een medisch nest, maar koos toch met heel mijn hart voor de studies geneeskunde. Noem me gerust de vreemde eend in de bijt van de familie. Zorgen was altijd al mijn tweede natuur. Mijn studiekeuze was ook voor mijn omgeving een logisch gevolg.
Tijdens mijn opleiding voelde ik steeds duidelijker dat vooral het empathische luik van een beroep in de zorg me heel erg ligt. Ik ben graag een luisterend oor en heel erg begaan met de mens achter de patiënt. Mijn interesse voor de mentale toestand van patiënten groeide in de loop der jaren.
Ik ving ook steeds vaker op dat er een enorme nood is aan kinderpsychiaters. De optelsom van al deze factoren leidde ertoe dat ik me wilde specialiseren in de kinderpsychiatrie. De meest kwetsbaren onder ons. Als kind heb je zo weinig zelf in handen. Keuzes worden voor jou gemaakt. Je hebt geen enkele vat op waar je opgroeit of in welke omgeving je terechtkomt. Voor heel wat kinderen is de juiste ondersteuning en begeleiding van cruciaal belang om op te groeien tot evenwichtige en gelukkige volwassenen. Ik wil heel graag op dat vlak een flinke steen bijdragen.
The best of both worlds
Net voor de start van mijn loopbaan als kinderpsychiater zat ik met heel wat vragen. Je rondt de periode als ASO af en wordt wat in het diepe gegooid. Het blijft een gemiste kans dat er tijdens de opleiding geen ruimte wordt gemaakt om te focussen op de cruciale keuzes waar elke ASO voor staat.
Ik had al snel voor mezelf uitgemaakt dat ik als zelfstandige aan de slag wilde, dus niet verbonden aan een organisatie of ziekenhuis. Tijdens mijn opleiding in een ziekenhuis stak ik zoveel tijd in het invullen van papieren en formulieren die helemaal niets bijdragen tot een betere zorg voor de patiënt. Ik zag er soms echt het nu niet van in en wilde dit niet nog jarenlang blijven doen. Dus besloot ik om na mijn opleiding als zelfstandige verder te gaan. Maar wat dan? Hoe gaat dit allemaal in z’n werk? Wat moet ik regelen om in alle rust aan mijn loopbaan te beginnen? Ik zat even met de handen in het haar.
Toch wel wat uit onwetendheid startte ik als eenmanszaak. Maar toen de voordelen van een vennootschapsstructuur me duidelijker werden, richtte ik enkele maanden later al mijn vennootschap op. Vooral het fiscaalvoordelige en het feit dat je privévermogen beter beschermd is, deden me overstag gaan.
Ik kwam al snel als zelfstandig kinderpsychiater in de multidisciplinaire praktijk VISTA terecht, samen met een logopedist en heel wat psychologen en therapeuten. Ik ontdekte het beste van twee werelden: ik werk onafhankelijk, maar vind toch een luisterend oor binnen de praktijk. Als ik ergens mee zit, vraag ik de anderen om advies. Dat geeft me toch het gevoel dat ik er niet alleen voor sta.
